Dag 16 Vegas en dag 17 Death Valley

18 augustus 2017 - Bishop, California, Verenigde Staten

Omdat het gisteren laat werd, hebben we vandaag uitgeslapen. Het was trouwens ook veel te warm om overdag echt iets te ondernemen. Zelfs het bezoek aan de Outlet ging door een communicatiestoornis met de chauffeur van de shuttlebus niet door. Het zwembad op de Campground werd wel bezocht. 's Avonds zijn Lilian, Simon en Lars terug gegaan naar The Strip. Jan had even genoeg van Vegas en heeft zich bezig gehouden met de routes voor de komende dagen. Hij heeft wel moeten horen wat hij allemaal heeft gemist. Hotel The Venitian met echte gondels en zingende gondeliers, een prachtige vulkaanuitbarsting bij hotel le Mirage, allemaal even prachtig! Een hamburger en even uitrusten van al dat geslenter. 

Het gokken ging Lars vanavond niet zo goed af. De gigantische inleg van $ 10 was binnen 5 minuten weg. Weer heel veel mooie indrukken opgedaan, we hebben ook gemerkt dat gokken onder de eenentwintig echt niet is toegestaan, Simon en Lars waren zeer geïnteresseerd aan het kijken bij bil het  pokerspel, maar werden door de bewaking direct aangesproken.. you gotta go! Nou ja .. duidelijke taal. Al met al een heel leuke avond! 

Dag 17 begon erg vroeg. Jan en Lilian waren al om 06.30 uur opgestaan om vroeg te kunnen vertrekken. De trip vanuit Las Vegas via Death Valley in de richting van Kingsman Canyon en Sequoia National Park stond op het programma. Het bleek een pittige tocht te zijn. Door allerlei wegwerkzaamheden duurde het even voor we Vegas achter ons konden laten. Via de I95 in de richting van Amargoza Valley. De wegen vanaf Amargoza Valley werden als scenic aangeduid. Het ligt er natuurlijk maar aan wat je daar onder verstaat. De omgeving begin meer en meer op de Boliviaanse hoogvlakte te lijken: heel weinig begroeiing en kale bergen. Hier was dan gelukkig wel nog een verharde weg. Hoe meer we richting Death Valley reden - overigens via Hwy 190 voor de liefhebbers onder ons - hoe lager we kwamen en hoe warmer het werd. Zabriskie Point was al bloedheet maar toch maar even gaan kijken maar dat hele bijzondere landschap. Veel mijnbouw: vooral goud, borax, zwavel en talk werden gewonnen. Ca 10.000 plekken van mijnbouw zijn in Death Valley bekend. 

In Furnace Creek naar het visitorcentrum gegaan. Heel interessant. Toen bleek ook dat de temperatuur daar al was opgelopen tot 48 graden Celsius: een wonder dat we met de camper het park in mochten. We hebben toen maar besloten om niet naar het laagste punt Badwater te gaan. Daar zou het waarschijnlijk nog wat graden warmer zijn. En Lilian was er al niet helemaal gerust op dat de camper die temperaturen aan zou kunnen. Zeker toen we langzamerhand het park verlieten werd het stijgen en dalen steeds extremer. De vergezichten waren echter fenomenaal. De camper deed het geweldig. Uiteindelijk zijn we doorgereden tot Bishop waar we op J Diamond Mobile Camp een plaatsje hebben gevonden. Tegenvaller: geen zwembad en het plaatselijke zwembad bleek gesloten te zijn. Meevaller: heerlijk bij La Cantina Mexicaans gegeten. 

Morgen beloofd weer een heerlijke dag te worden. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Yvonne:
    21 augustus 2017
    too hot to handle: t heet niet voor niets Death Valley.....
  2. Jenny:
    21 augustus 2017
    Hoi Boeven!

    Wat leuk om al die mooie verhalen te lezen!
    Het doet me echt denken aan mijn tijd in Amerika.
    Ook al is dat 20 jaar geleden, je vergeet die indrukken nooit meer.
    De herinneringen slijten een beetje, maar ik moet eerlijk zeggen, dat als ik dit zo lees, ik kippenvel krijg en de tranen in mijn ogen springen.
    Wat ben ik blij dat jullie niet met de motor zijn!! Dan zou ik aleeeeen maar janken, hahaha!!!
    Die temperaturen in Death Valley herinner ik me ook nog goed.
    Elke keer dat wij daar kwamen met een groep motoren, had ik verschillende "stoere mannen" aan het janken door de hitte. Wij sliepen bij de Furnace creek Ranch en als we dan 's avonds uit de kroeg kwamen (met airco) waarin ieder zijn ellende van de hitte verdronken had, stond de man met de moker buiten op ze te wachten....

    Geniet er nog van!
    Ik blijf de verhalen volgen!

    Jenny